Το συγκεκριμένο σκαθάρι είναι μόλις το δεύτερο είδος πυγολαμπίδας από την εποχή του Μεσοζωικού που έχει ταυτοποιηθεί, με μήκος μικρότερο από 1 εκατοστό. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι οι πυγολαμπίδες είχαν εξελίξει την ικανότητά τους να φωτίζουν ενώ πετούν τουλάχιστον 100 εκατομμύρια χρόνια πριν, όπως αναφέρει μια μελέτη του Ιουλίου 2022 που ανέλυσε το πρώτο απολίθωμα πυγολαμπίδας που είχε περιγραφεί το 2015.
Ωστόσο, επειδή είναι δύσκολο να βρεθούν υπολείμματα πυγολαμπίδων από εκείνη την περίοδο, η εξέλιξη αυτών των σκαθαριών και του βιοφωτισμού τους έχει αποτελέσει πρόκληση για τους επιστήμονες. Η πρόσφατη αναγνώριση του είδους Flammarionella hehaikuni θα μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμη για την κατανόηση της πρώιμης εξέλιξης των πυγολαμπίδων και της φωτεινής τους χαρακτηριστικής.
«Οι πυγολαμπίδες λάμπουν για διάφορους λόγους, κυρίως ως μέσο άμυνας και επικοινωνίας, καθώς και για την προσέλκυση συντρόφων. Αν και είναι δύσκολο να φανταστούμε πώς θα έμοιαζαν οι λάμψεις πριν από 100 εκατομμύρια χρόνια, είναι πιθανό να είχαν κάποια παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτές που παρατηρούμε σήμερα», αναφέρει ο Dr. Oliver Keller, ειδικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Chenyang Cai, καθηγητής στο Ινστιτούτο Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας Nanjing της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, δήλωσε σε email: «Το απολίθωμα συμβάλλει στη γεφύρωση των κενών στην κατανόηση της εξελικτικής ιστορίας των πυγολαμπίδων, δείχνοντας ότι βασικά χαρακτηριστικά, όπως τα κοιλιακά φωτεινά όργανα, παρέμειναν σταθερά από τη μέση της Κρητιδικής περιόδου». Τέλος, αναρωτιέται κανείς πόσο όμορφο είναι το γεγονός ότι οι δεινόσαυροι κάποτε παρατηρούσαν τις πυγολαμπίδες να πετούν όταν νύχτωνε.
Πηγή: newsbomb.gr