Οι περισσότεροι Ισραηλινοί, όταν βρίσκονται στα καταφύγια, καταφεύγουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για ενημερώσεις σχετικά με την επίθεση. Η υποχρέωση κατασκευής καταφυγίων εντάσσεται στο νόμο του 1951 για την πολιτική άμυνα, ο οποίος επιτάσσει όλα τα σπίτια, κτίρια κατοικιών και βιομηχανικά κτίρια στο Ισραήλ να διαθέτουν καταφύγια βομβών. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί κάτοικοι μοιράζονται κοινά καταφύγια.
Αρχικά, οι κατασκευές δημοσίων καταφυγίων περιλάμβαναν σειρήνες που ηχούσαν 30 λεπτά πριν από μια επίθεση – «αρκετός χρόνος ακόμη και για να πιούμε έναν καφέ», όπως δήλωσε ο αντισυνταγματάρχης Moshe Shlomo, επικεφαλής μηχανικής της Δύναμης Πολιτικής Άμυνας του Ισραήλ. Σήμερα, ο χρόνος αντίδρασης έχει μειωθεί σε 15 έως 90 δευτερόλεπτα, ανάλογα με την τοποθεσία του καθενός, γεγονός που κάνει την κατασκευή ασφαλών δωματίων στα σπίτια να είναι επιτακτική ανάγκη.
Διαθέτοντας πάνω από 1.000.000 καταφύγια, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι ιδιωτικά, το Ισραήλ έχει προσαρμόσει την πολιτική του για να απαντήσει στις σύγχρονες προκλήσεις ασφαλείας. Τα καταφύγια ποικίλουν σε σχήματα και μεγέθη, όπως υπόγεια γκαράζ που μπορούν να λειτουργήσουν και ως πυρηνικά ασφαλή καταφύγια, καθώς και νοσοκομεία που φιλοξενούν χιλιάδες άτομα. Υπάρχουν επίσης σχολεία κτισμένα με οπλισμένο σκυρόδεμα και ασφαλή δωμάτια στα σπίτια που προορίζονται να αντέχουν σε επιθέσεις.
Ωστόσο, περίπου το 55% των νοικοκυριών στο Ισραήλ δεν έχουν ασφαλή δωμάτια, κυρίως λόγω του κόστους που κυμαίνεται μεταξύ 30.500 και 56.000 δολαρίων, αλλά και λόγω έλλειψης χώρου ή άλλων παραγόντων. Παρά τις δυσκολίες, οι αρχές ενθαρρύνουν τους πολίτες να επισημάνουν την αναγκαιότητα των καταφυγίων και του σχεδιασμού τους σε πιο αφομοιωμένες αρχιτεκτονικές λύσεις που να ταιριάζουν με την καθημερινή ζωή των Ισραηλινών.
Πηγή: newsbomb.gr