Η Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία και η Κατάληψη του Ρίμινι στην Πορεία προς την Απελευθέρωση
Τρία χρόνια μετά την κατάληψη της Κρήτης, που υπήρξε το τελευταίο ελληνικό έδαφος, ο Βασιλιάς και η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισαν να συνεχίσουν τον αγώνα τους πλάι στις συμμαχικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή. Ως αποτέλεσμα, ο Ελληνικός Στρατός ίδρυσε μια νέα ορεινή ταξιαρχία, την ΙΙΙ Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία (ΙΙΙ ΕΟΤ), που συγκροτήθηκε στον Λίβανο στις 9 Ιουνίου 1944. Η ταξιαρχία αυτή αποτελούνταν από επιλεγμένους αξιωματικούς και οπλίτες των μονάδων που είχαν διαλυθεί, καθώς και από οπλίτες που δεν είχαν συμμετάσχει στο στασιαστικό κίνημα της 6ης Απριλίου 1944. Διοικητής της ταξιαρχίας ορίστηκε ο Συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος.

Η ΙΙΙ ΕΟΤ ετοιμάστηκε για μεταφορά στην Ιταλία, όπου οι συμμαχικές επιχειρήσεις είχαν ως στόχο τη διάβαση της «Γοτθικής Γραμμής» και την κατάληψη της στρατηγικής σημασίας πόλης του Ρίμινι. Την επίθεση προς το Ρίμινι ανέλαβε η 1η Καναδική Μεραρχία, στην οποία υπαγόταν η ελληνική ταξιαρχία. Η ΙΙΙ ΕΟΤ διατάχθηκε να εκκινήσει νυχτερινή επίθεση για την κατάληψη της πόλης. Παρά την ισχυρή γερμανική αντίσταση, τα ελληνικά στρατεύματα κατέλαβαν το αεροδρόμιο του Ρίμινι και στις 19 Σεπτεμβρίου κατευθύνθηκαν με τα καναδικά τμήματα προς την πόλη.

Μετά την εξουδετέρωση της τοπικής αντίστασης των Γερμανών, μια τριμελής επιτροπή του αντιφασιστικού κόμματος παρέδωσε άνευ όρων την πόλη στα ελληνικά στρατεύματα, υπογράφοντας το επίσημο πρωτόκολλο στις 21 Σεπτεμβρίου. Αυτή η επιτυχία της «Ταξιαρχίας του Ρίμινι» έγραψε νέες σελίδες στην ιστορία της Ελλάδας, τοποθετώντας τη χώρα στο στρατόπεδο των νικητών και δημιουργώντας ελπίδες για την απελευθέρωση από την Κατοχή.

Πηγή: newsbomb.gr